<p>ថ្មីៗនេះ នៅលើបណ្ដាសង្គមអន្ដរជាតិ អ្នកលេងអ៊ីនធើរណិត មានការមិនសប្បាយចិត្ត នៅពេល<br />បានឃើញរូបថតស្ដីពីការហែសាកសពទៅបូជា ដោយក្នុងរូបថតទាំងនោះ អ្នកចូលរួមហែ បែរ<br />ជានាំគ្នាសើច ជំនួសការយំសោកទៅវិញ តើការពិតវាយ៉ាងណា?</p>
<p><a class="thickbox" title="" href="/FileManager/Commons/2013/8/19/indo1-19-08-2013--12-14-51.jpg"><img style="display: block; margin-left: auto; margin-right: auto;" src="/FileManager/Articles/mce/2013/8/19/indo1-19-08-2013--12-14-51.jpg" alt="" /></a><br />“មានមនុស្សស្លាប់គឺមានឱកាសសប្បាយ” នេះ ប្រហែលជាឃ្លាដែលស័ក្ដិសមបំផុត នៅពេល<br />និយាយអំពីទំនៀមទម្លាប់បូជាសពរបស់ជនជាតិ Toraja នៅភាគខាងត្បូងឥណ្ដូនេស៊ី។ មូលហេតុ<br />ដែលអាចនិយាយបានដូច្នេះ គឺដោយសារតែពិធីបូជាសពរបស់ជនជាតិនេះ គឺជាការលាយឡំ <br />រវាងទុក្ខព្រួយនៃការបាត់បង់សាច់ញាតិ និងការសប្បាយរីករាយ ដូចជាថ្ងៃបុណ្យហែកឋិន។ ដូច្នេះ<br /> អ្នកចូលរួមពិធីបុណ្យសព តែងតែសើចសប្បាយ។</p>
<p>ទំនៀមទម្លាប់នៃការបូជាសពនេះ ត្រូវបានប្រារព្ធឡើងរយៈពេលច្រើនថ្ងៃ ជាទូទៅគឺ ១១ថ្ងៃ។ <br />នៅក្នុងអំឡុង ១១ថ្ងៃនោះ គ្រួសារសពត្រូវតែប្រារព្ធពិធីជប់លៀងធំៗ និងអញ្ជើញញាតិមិត្តជិត<br />ឆ្ងាយយ៉ាងច្រើន មកចូលរួម ក្នុងនោះមានពេលខ្លះគេឃើញអញ្ជើញទាំងក្រុមភ្ញៀវទេសចរណ៍<br />ផងដែរ។ ប្រជាជននៃជនជាតិ Toraja មានជំនឿថា ពិធីបុណ្យសពកាន់តែធំ គឺកាន់តែល្អសម្រាប់<br />អ្នកដែលបានស្លាប់។<br /><br /><a class="thickbox" title="" href="/FileManager/Commons/2013/8/19/indo2-19-08-2013--12-15-51.jpg"><img style="display: block; margin-left: auto; margin-right: auto;" src="/FileManager/Articles/mce/2013/8/19/indo2-19-08-2013--12-15-51.jpg" alt="" /></a><br />ចំពោះជនជាតិ Toraja អ្នកដែលបានស្លាប់ គឺមិនទាន់ស្លាប់ពិតប្រាកដនោះទេ រហូតដល់ក្របី<br />មួយក្បាលដំបូង ត្រូវបានគេសម្លាប់នៅក្នុងពិធីបុណ្យសព ពេលនោះ ទើបព្រលឹងរបស់អ្នកស្លាប់ ចាប់ផ្ដើមធ្វើដំណើរទៅកាន់ទឹកដីនៃព្រសឹងវិញ្ញាណ។</p>
<p style="text-align: center;"><a class="thickbox" title="" href="/FileManager/Commons/2013/8/19/indo3-19-08-2013--12-17-03.jpg"><img style="display: block; margin-left: auto; margin-right: auto;" src="/FileManager/Articles/mce/2013/8/19/indo3-19-08-2013--12-17-03.jpg" alt="" /></a>ជាងនេះ ម្ចាស់ដើមបុណ្យ ថែមទាំងធ្វើពិធីជល់ក្រមី ជាផ្នែកមួយក្នុងពិធីបុណ្យសព</p>
<p>នៅក្នុងអំឡុងពេលនៃពិធីបុណ្យសព ម្ចាស់ដើមបុណ្យ ក៏ធ្វើពិធីជប់លៀង និងពិធីជល់ក្រមី នាំគ្នា<br />ស្រែកហ៊ោ លើកទឹកចិត្ត ហើយក្រោយមកធ្វើសាច់ក្រមីទាំងនោះ រួចចែកដល់អ្នកដែលបានចូល<br />រួម។ រហូតដល់ថ្ងៃចុងក្រោយ (ភាគច្រើនគឺយកថ្ងៃទី ១១ នៃពិធីបុណ្យ) ទើបគេដង្ហែសពទៅបូជា៕</p>
<p style="text-align: right;"><br />ដោយ ៖ តារា<br />ប្រភព ៖ K14<br /><br /><br /></p>