<p>នៅក្រុង Jakarta ប្រទេស ឥណ្ដូនេស៊ី ការសុំជិះដោយសារ គឺជាមុខរបរមួយសម្រាប់ជនក្រីក្រ<br /> ដោយពួកគេអាចរកប្រាក់បានច្រើន ពីម្ចាស់រថយន្ដ ព្រោះតែពួកគេជួយឱ្យអ្នកបើកបរ ធ្វើដំណើរ<br />បានលឿនជាងធម្មតា។</p>
<p><a class="thickbox" title="" href="/FileManager/Commons/2013/9/9/joki-3-in-1jpgqjpgr-09-09-2013--21-29-08.jpg"><img style="display: block; margin-left: auto; margin-right: auto;" src="/FileManager/Articles/mce/2013/9/9/joki-3-in-1jpgqjpgr-09-09-2013--21-29-08.jpg" alt="" /></a><br />ដោយសារតែមានប្រជាជន ៣០លាននាក់ ដូច្នេះ Jakatar គឺជាទីក្រុងធំលំដាប់ទី ៦ ក្នុងពិភព<br />លោក រីឯរថយន្ដដែលបានចុះបញ្ជីត្រឹមត្រូវ ក៏មានប្រមាណជា ២០លានគ្រឿង។ ប៉ុន្ដែ ប្រព័ន្ធ<br />ហេត្ថារចនាសម្ព័ន្ធ នៅមានកម្រិត ប្រការនេះហើយបានធ្វើឱ្យគមនាគមន៍ទីក្រុងនេះ ជួបបញ្ហា<br />ធំៗជាច្រើន ក្នុងនោះ ក៏មានការកកស្ទះចរាចរណ៍ផងដែរ។</p>
<p>ដើម្បីកាត់បន្ថយ ការកកស្ទះចរាចរណ៍ ក្រុមមន្ដ្រីមានសមត្ថកិច្ច បានបង្កើតតំបន់ “បីក្នុងមួយ” ជា<br />កន្លែង ដែលអនុញ្ញាតតែរថយន្ដណាដែលមានដឹកមនុស្សត្រឹមបីនាក់ឡើងទៅ ទើបមានសិទ្ធិបើក<br />ឆ្លងកាត់។ វិធានការនេះ ទទួលបានជោគជ័យក្នុងតំបន់មួយចំនួន ប៉ុន្ដែវាក៏បានបង្កើតឱ្យមានការ<br />ងារចម្លែកថ្មីមួយ ៖ ជិះរថយន្ដដោយសារគេ តែទទួលបានប្រាក់។<br /><br />ជារៀងរាល់ព្រឹក ជាក្រីក្រ និងអ្នកមិនមានការងារធ្វើជាច្រើន ក្នុងក្រុង Jakatar នាំគ្នាឈរតាម សងខាងចិញ្ចើមផ្លូវក្បែរច្រកចូលទៅកាន់តំបន់ “បីក្នុងមួយ” ដើម្បីសុំជិះរថយន្ដ។ ពួកគេតែង<br />លើកម្រាមដៃ មួយជាសញ្ញាប្រាប់អ្នកបើកបរថា មានតែម្នាក់ ហើយប្រសិនលើកម្រាមពីរ មាន<br />ន័យថា មានពីរនាក់។</p>
<p><a class="thickbox" title="" href="/FileManager/Commons/2013/9/9/joki-3-in-1jpgq-09-09-2013--21-30-08.jpg"><img style="display: block; margin-left: auto; margin-right: auto;" src="/FileManager/Articles/mce/2013/9/9/joki-3-in-1jpgq-09-09-2013--21-30-08.jpg" alt="" /></a><br />ថ្វីបើប្រជាជនម្នាក់ៗរបស់ ឥណ្ដូនេស៊ី រកប្រាក់បានតិចជាង ១ដុល្លារក្នុងមួយថ្ងៃ ប៉ុន្ដែដោយសារ<br />មុខរបរ “ជិះរថយន្ដ ទទួលបានប្រាក់” នេះ ក្រុមប្រជាពលរដ្ឋខ្លះ អាចរកបានជាង ៧ដុល្លារ ក្នុង<br />រយៈពេលតែប៉ុន្មានម៉ោងប៉ុណ្ណោះ ដោយការក្លែងបន្លំជាមិត្តភ័ក្ដិ ឬសាច់ញាតិរបស់អ្នកបើកបរ<br />រថយន្ដ ដើម្បីជួយឱ្យពួកគេធ្វើដំណើរបានលឿងជាងធម្មតា។ ប៉ុន្ដែ ការប្រកបមុខរបរនេះ នៅ<br />ក្បែរតំបន់ដែលហាមឃាត់ ត្រូវបានចាត់ទុកថាជាអំពើខុសច្បាប់ ហើយប្រសិនត្រូវបានរកឃើញ<br />នោះពួកគេនឹងត្រូវបានពិន័យជាប្រាក់ ១លាន rupiah (១០៦ដុល្លារអាមេរិក)។<br /><br />ការរកប្រាក់ដោយការសុំជិះរថយន្ដនេះ ត្រូវគេជឿថា ជាមុខរបរល្អមួយសម្រាប់ប្រជាជនក្រីក្រ<br /> នៅ ឥណ្ដូនេស៊ី ប៉ុន្ដែ តាមពិតពួកគេត្រូវប្រឈមនឹងបញ្ហាគ្រោះថ្នាក់ជាច្រើន នៅពេលឡើងជិះ រថយន្ដរបស់មនុស្សដែលពួកគេមិនធ្លាប់ស្គាល់។ ស្ដ្រីដែលប្រកបមុខរបរនេះ ពេលខ្លះ ត្រូវបាន<br />គេរំលោភបំពានផ្លូវភេទ ហើយនៅពេលត្រូវនគរបាលចាប់បាន ពួកគេនឹងត្រូវដេកគុកដល់ទៅ <br />១២ខែ។</p>
<p><a class="thickbox" title="" href="/FileManager/Commons/2013/9/9/joki-3-in-1-09-09-2013--21-30-38.jpg"><img style="display: block; margin-left: auto; margin-right: auto;" src="/FileManager/Articles/mce/2013/9/9/joki-3-in-1-09-09-2013--21-30-38.jpg" alt="" /></a><br />មុខរបរចម្លែកនេះ កំពុងមានការពេញនិយមពីសំណាក់ជនក្រីក្រ តែជីវិតរបស់មុខរបរនេះ មិនអាច<br /> នៅបានយូរអង្វែងនោះទេ នៅពេលតំបន់ “បីក្នុងមួយ” នេះ ត្រូវបានជំនួសមកវិញ ដោយមហាវិថី<br />ធំៗ។ គួររំឭកថា កាលពីឆ្នាំ ២០១២ ប្រទេស ឥណ្ដូនេស៊ី ទទួលបានការយល់ព្រមឱ្យខ្ចីប្រាក់ ១,៣<br />ពាន់លានដុល្លារ ពីប្រទេសជប៉ុន ដើម្បីសាងសង់ប្រព័ន្ធគមនាគមន៍ ក្នុងនោះ ក៏មានផ្លូវថ្នល់ក្នុងក្រុង <br />Jakatar ផងដែរ៕</p>
<p style="text-align: right;"><br />ដោយ ៖ តារា<br />ប្រភព ៖ OD<br /><br /></p>