<p>តើអ្នកធ្លាប់ជួបបញ្ហានៅពេលគេង ដោយមានអារម្មណ៍ច្បាស់ថា ខ្លួនពិតជាកំពុងដឹងខ្លួន ប៉ុន្ដែមិន<br />អាចកម្រើកបាន? ពេលនោះ អ្នកចាប់ផ្ដើមភ័យ ប៉ុន្ដែមិនអាចហៅគេឱ្យជួយ?<br /><br />អ្នកវិទ្យាសាស្ដ្រ ហៅអាការៈនេះថា “sleep paralysis” ដែលខ្មែរយើងតែងនិយមហៅថា “ខ្មោច<br />សង្កត់”។ អាការៈ “ខ្មោចសង្កត់” អាចធ្វើឱ្យអ្នកភ័យខ្លាច ពិសេសគឺពេលមើលឃើញស្រមោល ឬឮសម្លេងអ្វីមួយដែលមិនមានក្នុងលោក។ អាការៈនេះ អាចកើតឡើងម្ដង ឬច្រើនដង ក្នុងមួយ<br />យប់។</p>
<p style="text-align: center;"><a class="thickbox" title="" href="/FileManager/Commons/2014/3/13/sleepc-13-03-2014--16-58-42.PNG"><img src="/FileManager/Articles/mce/2014/3/13/sleepc-13-03-2014--16-58-42.PNG" alt="" /></a></p>
<p><br />អ្នកឯកទេសផ្នែកដំណេក យល់ថា ភាគច្រើន “ខ្មោចសង្កត់” គឺគ្រាន់តែជាសញ្ញាដែលបង្ហាញថា<br /> រាងកាយរបស់អ្នក ធ្វើសកម្មភាពពេលអ្នកកំពុងគេង ហើយវាកម្រនឹងមានករណីទាក់ទិននឹងបញ្ហា<br />សុខភាពផ្លូវចិត្ត។</p>
<p>តាំងពីដើមរៀងមក បាតុភូត “ខ្មោចសង្កត់” តែងត្រូវបានមនុស្សភាគច្រើនជឿថាជា អំពីរបស់<br />ព្រាយបីសាច ខ្មោច ដែលតាមលងបន្លាច។ ដូច្នេះ តើបាតុភូត “ខ្មោចសង្កត់” គឺជាអ្វី?<br /><br />“ខ្មោចសង្កត់” គឺជាអាការៈមួយដែលអ្នកមានអារម្មណ៍ថា កំពុងដឹងខ្លួន ប៉ុន្ដែរាងកាយ បែរជាមិន<br />អាចកម្រើកបាន។ វាកើតឡើងនៅក្នុងពេលដែលអ្នកស្ថិតក្នុងដំណាក់កាលគេងលក់ និងរលឹក។ <br />ក្នុងស្ថានភាពនេះ អ្នកដែលត្រូវ “ខ្មោចសង្កត់” នឹងមិនអាចកម្រើកបាន តែអាចនិយាយក្នុងចិត្ត <br />ប៉ុន្មានវិនាទី ទៅប៉ុន្មាននាទី។ មនុស្សមួយចំនួន ថែមទាំងមានអារម្មណ៍ថា ត្រូវសង្កត់ពីលើ ឬត្រូវ<br />ច្របាច់.ក។ “ខ្មោចសង្កត់” ក៏អាចធ្វើឱ្យមានការច្របូកច្របល់ដំណេក ដូចជា មិនអាចទប់ទល់នឹង<br />ភាពងងុយគេងជាដើម ដោយសារតែខួរក្បាលមិនអាចធ្វើឱ្យមានតុល្យភាពដំណេក។<br /><br /><strong>“ខ្មោចសង្កត់” កើតឡើងនៅពេលណា?</strong></p>
<p>“ខ្មោចសង្កត់” តែងកើតឡើង ៖ នៅពេលអ្នកកំពុងត្រៀមលង់លក់ (hypnagogic or predormital <br />sleep paralysis) ឬនៅពេលជិតនឹងរលឹក (hypnopompic or postdormital sleep paralysis)។<br /><br />នៅពេលអ្នកចាប់ផ្ដើមគេង រៀងកាយរបស់អ្នកនឹងបានសម្រាកបន្ដិចម្ដងៗ។ ជាទូទៅ ពេលនេះ <br />អ្នកនឹងបាត់បង់ការដឹងខ្លួនជាសន្សឹមៗ ដូច្នេះទើបមិនមានអារម្មណ៍ថា មានការប្ដូរផ្លាស់។ ប៉ុន្ដែ <br />ដំណាក់កាលនេះ ប្រសិនអ្នកនៅតែដឹងខ្លួនពេញលេញ អ្នកនឹងដឹងថា ខ្លួនមិនអាចកម្រើកបាន ឬ<br />មិនអាចនិយាយបាន។<br /><br />នៅពេលគេង រាងកាយនឹងផ្លាស់ប្ដូរ រវាងដំណាក់កាល REM/ rapid eye movement (ភ្នែកកម្រើក<br />លឿន) និង NREM/ non-rapid eye movement (ភ្នែកកម្រើកមិនលឿន)។ វដ្ដនៃដំណេក រួមមាន<br />ពីរដំណាក់កាល គឺ REM និង NREM មានរយៈពេលប្រហែល ៩០នាទី។ NREM កើតឡើងនៅ<br />ដំណាក់កាលដំបូង និងស៊ីពេល ៧៥%។ ដំណាក់កាល NREM រាងកាយបានសម្រាក និងយក<br />កម្លាំងមកវិញ។ នៅចុងដំណាក់កាល NREM គឺដំណាក់កាល REM ក៏បានចាប់ដផ្ដើម។ ពេលនោះ<br /> ភ្នែកចាប់ផ្ដើមកម្រើក ឬរេចុះឡើងញាប់ជាងមុន ហើយសុបិន ក៏កើតឡើង ប៉ុន្ដែ ផ្នែកដទៃនៃរាង<br />កាយ នៅតែស្ថិតក្នុងដំណាក់កាលសម្រាក “គេងលក់”។ ប្រសិនអ្នកដឹងខ្លួន មុនដំណាក់កាល <br />REM បញ្ចប់ ពេលនោះ អាការៈ “ខ្មោចសង្កត់” នឹងកើតឡើង អ្នកនឹងមិនកម្រើកបាន។ <br /> <br /><strong>អ្នកណាខ្លះដែលតែងត្រូវ “ខ្មោចសង្កត់”?</strong></p>
<p>តាមការស្រាវជ្រាវ ក្នុងចំណោមមនុស្ស ១០នាក់ គឺមានប្រហែល ៤នាក់ ធ្លាប់ជួបអាការៈ “ខ្មោច<br />សង្កត់” ហើយវាតែងកើតឡើងលើមនុស្សជំទង់។ ក្រៅពីនេះ ក៏មានកត្តាមួយចំនួនផ្សេងទៀត<br /> ដែលនាំឱ្យកើតអាការៈនេះ ៖</p>
<p>- ខ្វះដំណេក<br />- ផ្លាស់ប្ដូរពេលគេង<br />- បញ្ហាផ្លូវចិត្ត ដូចជាតប់ប្រមល់ជាដើម<br />- គេងផ្ងារ<br />- បញ្ហាក្ដាមកាច់ជើង ឬរមូលក្រពើនៅពេលយប់<br />- ប្រើប្រាស់ថ្នាំពុល ដោយមិនបានការពារសុវត្ថិភាព<br /> <br /><strong>ព្យាបាលអាការៈ “ខ្មោចសង្កត់” ដោយវិធីណា?</strong></p>
<p>ភាគច្រើន អ្នកដែលមានបញ្ហានេះ មិនចាំបាច់ព្យាបាលនោះទេ ប៉ុន្ដែវិធីមួយចំនួនខាងក្រោម អាច<br />ជួយអ្នកបាន ប្រសិនមានអារម្មណ៍ថា ភ័យខ្លាច ៖</p>
<p>- កែលំអទម្លាប់គេង និងគេងឱ្យបានគ្រប់គ្រាន់។<br />- លេបថ្នាំប្រឆាំងភាពតប់ប្រមល់ ប្រសិនមានវេជ្ជបញ្ជា ដើម្បីកែលំអវដ្ដនៃការគេង។<br />- ព្យាបាលបញ្ហាផ្លូវចិត្ត ប្រសិនមាន។</p>
<p style="text-align: right;"><br />ប្រែសម្រួលដោយ ៖ តារា <br />ប្រភព ៖ SH/WebMD<br /><br /></p>