<p>ប្រឡងជាប់ថ្នាក់ទី ១២ និងមានពិន្ទុគ្រប់គ្រាន់ដើម្បីចូលសិក្សាផ្នែកសង្គមវិទ្យារបស់សកលវិទ្យា<br />ល័យជាតិ សឹង្ហបុរី កាលពី ៦ឆ្នាំមុន ប៉ុន្ដែនារីដ៏ស្រស់ស្អាត Chelsea Wan បែរជានៅផ្ទះ ជួយ<br />ពុកម្ដាយ ចិញ្ចឹមកង្កែបទៅវិញ។</p>
<p style="text-align: center;"><br /><a class="thickbox" title="" href="/FileManager/Commons/2013/9/9/frog4-09-09-2013--11-40-11.jpg"><img style="display: block; margin-left: auto; margin-right: auto;" src="/FileManager/Articles/mce/2013/9/9/frog4-09-09-2013--11-40-11.jpg" alt="" /></a> Chelsea Wan កំពុងថ្នាក់ថ្នាំកង្កែបក្នុងកសិដ្ឋានរបស់ខ្លួន</p>
<p>កសិដ្ឋានចិញ្ចឹមសត្វកង្កែប មានឈ្មោះថា Jurong មានទំហំ ១,២ហិចតា ត្រូវបានពុករបស់នាង <br />Chelsea Wan ដែលជាវិស្វករផ្នែកអណ្ដូងប្រេង បង្កើតឡើងតាំងពីឆ្នាំ ១៩៧០ នៅពេលដែលរដ្ឋាភិបាលចាប់ផ្ដើមបំបាត់ចោលនូវកសិដ្ឋានចិញ្ចឹមជ្រូក ហើយស្នើឱ្យចិញ្ចឹមអ្វីផ្សេងដែលសម<br />ស្របនឹងកត្ដាអនាម័យបរិស្ថាន និងស្ថានភាពដីធ្លីរបស់ សឹង្ហបុរី។<br /><br />នៅក្នុងកិច្ចសម្ភាសមួយជាមួយទំព័រ The Sunday Times នាង Chelsea Wan ឱ្យដឹងថា ដំណាក់<br />កាលដំបូងនៃការរកស៊ីរបស់ពុកនាង គឺមិនទទួលបានប្រាក់ចំណូលគ្រប់គ្រាន់ដើម្បីរស់នៅបាន<br />សមរម្យនោះទេ ដោយសារសាច់កង្កែប មិនមែនជាអាហារសំខាន់ក្នុងទីផ្សារ។ ឆ្នាំ ១៩៩៩ គ្រួសារ<br />នាង ក៏ចាប់ផ្ដើមងាក់មកលក់បំពង់នាំពង ( frog fallopian tubes) របស់កង្កែប (គ្រឿងក្នុងរបស់<br />កង្កែប) ដែលត្រូវគេហៅថា Harsmar ឬ Hashima ហើយត្រូវចាត់ទុកជាបង្អែមដ៏មានជីវជាតិ ដែល<br />ត្រូវបានជនជាតិ សឹង្ហបុរី ក៏ដូចជាប្រជាជន អាស៊ីចូលចិត្ត ប៉ុន្ដែកាលណោះ អាហារប្រភេទនេះ ត្រូវ<br />បានសឹង្ហបុរី នាំចូលពីប្រទេសចិន។</p>
<p style="text-align: center;"><a class="thickbox" title="" href="/FileManager/Commons/2013/9/9/frog3-09-09-2013--11-48-40.jpg"><img style="display: block; margin-left: auto; margin-right: auto;" src="/FileManager/Articles/mce/2013/9/9/frog3-09-09-2013--11-48-40.jpg" alt="" /></a>កសិដ្ឋានចិញ្ចឹមកង្កែប</p>
<p>កាលពី ៦ឆ្នាំមុន បន្ទាប់ពីសម្រាកពីការសិក្សាChelsea Wan បានចំណាយពេល ឧទ្ទេសនាម និង<br />បញ្ចុះបញ្ចូលម្ចាស់ហាងថ្នាំបុរាណនានា ឱ្យជួយទទួលយកផលិតផល Hashima ស្ងួតរបស់នាង<br />ទៅលក់។ ដំបូងឡើង ហាងថ្នាំបុរាណជាច្រើនបានបដិសេធ ប៉ុន្ដែនេះមិនមែនជាឧបសគ្គដែលធ្វើ<br />ឱ្យនាងរាថយនោះទេ។ ការដើរឃោសនា នៅជុំទីបី នាងក៏ទទួលបានជោគជ័យ ដោយមានហាង<br />ថ្នាំចំនួន ១៥ ទទួលទិញ ក្រោមរូបភាពផ្ញើលក់។ ប៉ុន្ដែ រហូតដល់ឆ្នាំ ២០១១ ក្រោយពីបានដើរ<br />ឃោសនាជាច្រើនលើក Chelsea Wan ក៏ចាប់ផ្ដើមទទួលបានការបញ្ជាទិញ ដោយដំបូងគឺបណ្ដា<br />ហាងថ្នាំបុរាណ បន្ទាប់មក គឺបណ្ដាភោជ្ជនិយដ្ឋាន ដែលអតិថិជន ធ្លាប់សាកល្បងទទួលទាន។</p>
<p>ទំព័រ The Sunday Times បានចុះផ្សាយថា កាលពីមុន បណ្ដាហាងថ្នាំបុរាណ និងភោជ្ជនិយដ្ឋាន<br />នានានៅលើកោះ សឹង្ហបុរី ដែលនាំចូល Hashima ពីប្រទេសចិន ពេលនេះ ពួកគេបានងាកមក<br />ទិញទំនិញដែលផលិតនៅសឹង្ហបុរី ដោយសារតែអ្នកផ្គត់ផ្គត់ចិន តម្លើងតម្លៃខ្ពស់ និងពេលខ្លះ មិន<br />មានគុណភាពល្អ។<br /><br />លោក Amos Pech ម្ចាស់ហាងថ្នាំបុរាណ Nam Huat Lee នៅតំបន់ Nam Huat Lee ភាគពាយ័ព្យ<br /> របស់សឹង្ហបុរី ឱ្យដឹងថា Hashima ៨០% របស់ហាងគាត់ គឺ “made in Singapore” ។ កាលពីឆ្នាំទៅ<br /> Hashima 37,5g មានតម្លៃកើនឡើងពី ៧០ ទៅ ១០០ SGD ខណៈដែល Hashima របស់កសិដ្ឋាន<br /> Jurong មានតម្លៃត្រឹមតែពី ៤០ ទៅ ៦០ SGD ។</p>
<p><a class="thickbox" title="" href="/FileManager/Commons/2013/9/9/frog2-09-09-2013--11-40-59.jpg"><img style="display: block; margin-left: auto; margin-right: auto;" src="/FileManager/Articles/mce/2013/9/9/frog2-09-09-2013--11-40-59.jpg" alt="" /></a><br />ផលិតផលដែលបានលក់ចេញរបស់ កសិដ្ឋានចិញ្ចឹមកង្កែប Jurong ក្នុងឆ្នាំកន្លងទៅ មានចំនួន <br />៥,០០០ប្រអប់ ក្នុងនោះ Hashima ស្ងួត ២,០០០ប្រអប់ និង Hashima ឆ្អិន ចំនួន ៣,០០០ប្រអប់។<br /> យោងតាមគម្រោង Hashima ឆ្អិន នឹងមានវត្តមាននៅផ្សារទំនើប Fairprice នាចុងឆ្នាំនេះ។</p>
<p>Chelsea Wan បានឱ្យដឹងបន្ថែមថា គ្រួសារនាងកំពុងបង្កើនផលិតកម្ម Hashima ដែលមានជាតិ<br />ស្ករតិច ទន្ទឹមនឹងនេះ ក៏នឹងពង្រីកផ្ទៃដី និងបង្កើនការចិញ្ចឹមកង្កែបផងដែរ។ បច្ចុប្បន្ន ការងាររបស់<br /> Chelsea Wan គឺមើលថែកសិដ្ឋាន ទទួលការបញ្ជាទិញ ហើយជួនកាល នាងថែមទាំងជួយលាត់<br />ស្បែកកង្កែប និងប្រមូលបំពង់នាំពង របស់កង្កែបទៀតផង។ Chelsea Wan បង្ហើបឱ្យដឹងថា ពុក<br />នាង បានឱ្យប្រាក់ខែនាង ៣,០០០ SGD ក្នុងមួយខែ ទាបជាងបន្ដិច ធៀបនឹងវិស្វករដែលទើប<br />បញ្ចប់ការសិក្សា ប៉ុន្ដែជំនួសមកវិញ នាងមានពេលច្រើនដើម្បីធ្វើអ្វីដែលខ្លួនចូលចិត្ត ដូចជាដាំ<br />ដំឡូងជ្វា ឬចិញ្ចឹមត្រី tilapia ។ល។</p>
<p style="text-align: right;"><br />ដោយ ៖ តារា<br />ប្រភព ៖ firstpost/ asiaone<br /><br /></p>