CamNews

ម៉ម រាឌី ដើមកំណើតខ្មែរ សញ្ជាតិអាមេរិក បង្កើតប្រវត្តិសាស្រ្ត ជូនកម្ពុជា ក្លាយជាសមាជិកសភាសហរដ្ឋអាមេរិក



<p><span style="color: #000000;"><strong>ព័ត៌មានអន្តរជាតិ ៖</strong> លោក ម៉ម រាឌី គឺ&nbsp;&nbsp; ជាអ្នកតំណាងរាស្រ្តថ្មីបំផុតរបស់រដ្ឋ ខណៈលោកជាបេក្ខភាព អ្នកនយោបាយថ្មីថ្មោងមួយរូប ដែលបាន&nbsp;&nbsp; ឈ្មះ ការបោះឆ្នោត ដោយមានសម្លេងគាំទ្រ ពីមតិភាគច្រើន ពីទីក្រុងដែលសម្បូរទៅដោយប្រជាជនខ្មែររស់នៅខណៈចលករនេះគឺជាអ្វីដែលត្រូវបានគេជឿថាលោក គឺជាបុគ្គល&nbsp;&nbsp;&nbsp; ដំបូង&nbsp; គេ ដែលមានដើមកំណើតខ្មែរ សញ្ជាត្តិអាមេរិក បានក្លាយទៅជាអ្នកតំណាង រាស្រ្ត (សមាជិកសភា) នៅលើទឹកដីសហរដ្ឋអាមេរិក ។ </span></p> <p><span style="color: #000000;"><a class="thickbox" title="" href="/FileManager/Commons/2014/11/8/30-08-11-2014--12-12-34.jpg"><img src="/FileManager/Articles/mce/2014/11/8/30-08-11-2014--12-12-34.jpg" alt="" /></a><br /></span></p> <p><span style="color: #000000;">ស្ថិតនៅក្នុងវ័យ ៤៥​ ឆ្នាំ លោក ម៉ម រាឌី បានយកឈ្នះលើដៃគួប្រកួតដ៏មានសក្តានុពលរបស់ខ្លួន លោក Fred Bahou ដោយលោក ម៉ម រាឌី បានទទួល&nbsp;&nbsp;&nbsp; សម្លេងគាំទ្រ យក&nbsp;&nbsp; ឈ្នះដល់ទៅ ៦១ ភាគរយ ពោល សម្លេងគាំទ្របោះឆ្នោត ៣,៨៤៨ សម្លេង នាំមុខ លោក Fred Bahou ដោយ ទទួលបានត្រឹមតែ ២,៣៨៦ សម្លេង ក្នុងការដណ្តើមជ័យជំនះយកឈ្នះធ្វើជាបេក្ខភាពតំណាងរាស្រ្តក្រុង Lowell រដ្ឋ Massachusetts សហរដ្ឋអាមេរិក ។ </span></p> <p><span style="color: #000000;">តើលោក ម៉ម រាឌី គឺជានរណាអោយពិតប្រាកដ ? យោង&nbsp;&nbsp; តាមសេចក្តីរាយការណ៍ ពីគេហទំព័រសារព័ត៌ មានបរទេស bostonglobe អោយដឹងថា លោក ម៉ម រាឌី បានកើតនៅក្នុងប្រទេស កម្ពុជា នាឆ្នាំ ១៩៧០ ខណៈលោកមានលោកឪពុកជាប្រធានភូមិ ក្នុងនោះ លោក ឪពុក របស់&nbsp; លោក ម៉ម រាឌី ជាបុគ្គលមួយ រូបដែលចេះជួយទុក្ខធុរៈអ្នកដទៃ តែលោកត្រូវបានបាត់ដំណឹងសូន្យឈឹង ចាប់តាំងពីមានវត្តមាននៃការ កកើតឡើងរបបខ្មែរក្រហម ។ </span></p> <p><span style="color: #000000;"><a class="thickbox" title="" href="/FileManager/Commons/2014/11/8/31-08-11-2014--12-12-46.jpg"><img src="/FileManager/Articles/mce/2014/11/8/31-08-11-2014--12-12-46.jpg" alt="" /></a><br /></span></p> <p><span style="color: #000000;">លោក ម៉ម រាឌី ៖ នៅពេលដែលខ្ញុំបាទ មានអាយុប្រមាណជាង ១០ ឆ្នាំ ពួកយើងបានស្ថិតនៅជុំរុំភៀស ខ្លួនបណ្តោះអាសន្ន ដោយនៅក្នុងនោះ ភ្លើងសង្គ្រាម បានកើតឡើងជាបន្តបន្ទាប់ ដោយឡែកមានពេល មួយនោះ គ្រាប់បែក មួយគ្រាប់បានទម្លាក់ចំ មិត្តភក្កិខ្ញុំម្នាក់ ដែលគាត់មានចម្ងាយពីខ្ញុំ ប្រមាណ៥០ហ្វឺត នាវិនាទីនោះ កម្លាំងផ្ទុះលាន់សន្ធឹកបានឈក់យកជីវិតក្រុមគ្រួសាររបស់មិត្តខ្ញុំម្នាក់នោះ&nbsp;&nbsp; យ៉ាងណាមិញ ឪពុកខ្ញុំបាទ បានប្រាប់ខ្ញុំអោយកាន់អោយជាប់នឹងកន្ទុយជាយអាវរបស់គាត់ បើ&nbsp;&nbsp; ទោះ&nbsp; ជាមានរឿងអ្វីក៏ ដោយចុះ ចូរកុំបោះបង់វា ពីព្រោះថា វាអាចនឹងការពារខ្ញុំ ចេញពីបណ្តាគ្រាប់&nbsp;&nbsp; កាំភ្លើង នាវិនាទីនោះ វាគឺ ជាវាលប្រយុទ្ធមួយ ដ៏រន្ធត់ដែលមិនអាចបំភ្លេចបាន ។ </span></p> <p><span style="color: #000000;">បន្តបន្ទាប់មកទៀត ពួកយើងក៏បានធ្វើការរត់&nbsp;&nbsp;&nbsp; ភៀស ខ្លួន រហូតដល់&nbsp; ទឹកដី សហរដ្ឋអាមេរិក អំឡុងឆ្នាំ ១៩៨២ ។ ខ្ញុំបាទមិនចេះនិយាយភាសាអង់គ្លេស សូម្បីតែមួយពាក្យ ។ មុនពេលខ្ញុំចូលរៀន ថ្នាក់មហាវិ ទ្យាល័យ ខ្ញុំបាទបានបួសធ្វើជាសង្ឍ ដើម្បីជាការសងគុណ&nbsp; រំឮកដល់គុណឪពុកម្តាយ ។ ជីវិតជា សង្ឃ ខ្ញុំបាទពិតជាមានភាពសប្បាយរីករាយជាខ្លាំង ខណៈបានចំណាយពេលជា ពុទ្ធបរិស័ទ ជាមួយនឹងជីតា ខ្ញុំបាទ ជា<span id="result_box" lang="km">មហាបូជាចារ្យ នៅឯវត្តព្រះពន្ធសាសនា </span> Lowell Glory ៕</span></p> <p style="text-align: right;"><span style="color: #000000;">ប្រែសម្រួល ៖ កុសល</span><br /><span style="color: #000000;">ប្រភព ៖ bostonglobe និង radymom</span><br /><br /></p>