<p><strong>ភ្នំពេញ៖</strong> ភ្លើងសម្រាប់បូជា សពធម្មតា គឺគេយកភ្លើងទៀន ភ្លើងដែកកេស ឬភ្លើងអគ្គិសនីជាដើម<br /> ក៏ប៉ុន្តែព្រះភ្លើង សម្រាប់ថ្វាយ ព្រះរាជាគ្រប់ជំនាន់ គឺបានមកពីការធ្វើពិធី យកចេញពីព្រះសូរ្យ សែង<br />(ព្រះអាទិត្យ) ដើម្បីបញ្ជាក់ពីកិត្តិនាមខ្ពង់ខ្ពស់របស់ព្រះអង្គ។</p>
<p>សាស្រ្តាចារ្យ ព្រាប ចាន់ម៉ារ៉ា បង្រៀននៅសកលវិទ្យាល័យភូមិន្ទភ្នំពេញជំនាញបុរាណវិជ្ជា បានមាន<br />ប្រសាសន៍ ឲ្យដឹងថា តាមការសិក្សាស្រាវជ្រាវប្រវត្តិសាស្រ្ត ព្រះភ្លើងសម្រាប់ថ្វាយព្រះបរមសពមិន<br />មែនភ្លើង យកមក ពីការអុជឈើគូស ដែកកេសនោះទេ គឺព្រះភ្លើងបានមកពីការធ្វើពិធីយកព្រះភ្លើង<br />ដែលយកចេញពីពន្លឺ និងកំដៅព្រះអាទិត្យ ហៅថា ព្រះសូរ្យសែង។</p>
<p>លោកបន្តថា តាមក្បួនរបស់ព្រះបរមរាជវាំង គេយកកែវពង្រីកធំមួយដាក់ឲ្យចំកណ្តាលថ្ងៃក្នុងព្រះបរម<br />រាជវាំង ហើយគេឆ្លុះកំដៅចេញពីកញ្ចក់កែវពង្រីកទៅលើកំទេចស្បូវដែលគេរៀបចំទុកដើម្បីឲ្យភ្លើងឆេះ<br />ឡើង។ បន្ទាប់មកទៀត គឺគេយកទៀនធំមួយអុជតពីភ្លើងដែលបានពីអំណាចព្រះអាទិត្យ ដើម្បីរក្សាទុក<br />ឲ្យគង់ វង្ស នៅក្នុងព្រះបរមរាជវាំងសម្រាប់ពិធិថ្វាយព្រះភ្លើង។</p>
<p>លោកថា នៅពេលព្រះបរមសពហែចេញពីព្រះបរមរាជវាំង ព្រះភ្លើងដែលទទួលបានក្នុងពិធីនោះគេ<br />យកមកដាក់តម្កល់ក្នុងរូបសត្វរមាស ដែលគេហៅថា រមាសនាំភ្លើងហែទៅដែលមានក្រុមគ្រួសារ នា<br />ម៉ឺនមន្ត្រីផងដែរ។ ជាងនេះទៅទៀត តាមទំនៀមទំលាប់ពីបុរាណមក គឺថាពិធីថ្វាយព្រះភ្លើងតែងតែធ្វើ<br />ឡើងនៅល្ងាច ពេលព្រះ អាទិត្យ រៀបអស្តង្គត ជាពេលវេលាសម្រាប់ថ្វាយព្រះភ្លើង។</p>
<p>ប៉ុន្តែការថ្វាយព្រះភ្លើងព្រះបរមសព ព្រះបរមរតនកោដ្ឋ មជ្ឈមណ្ឌលព័ត៌មានដើមអម្ពិល ពុំទាន់អាច<br />ទាក់ទងមន្រ្តី និងសែរាជវង្ស សុំការបំភ្លឺជុំវិញប្រសាសន៍របស់សាស្រ្តាចារ្យ ព្រាប ចាន់ម៉ារ៉ា ខាងលើ<br />នេះបាននៅឡើយទេ។</p>
<p>សូមជម្រាបថា ពិធីដង្ហែព្រះបរមសព ព្រះបរមរតនកោដ្ឋ ទៅតម្កល់ទុកនៅវាលព្រះមេរុ បានប្រព្រឹត្តិ<br />ទៅនៅ ព្រឹកថ្ងៃទី១ ខែកុម្ភៈ ឆ្នាំ២០១៣ និងថ្វាយព្រះភ្លើងប្រារព្ធឡើងនៅថ្ងៃទី៤ ខែកុម្ភៈ ឆ្នាំ២០១៣<br /> នៅវាលព្រះមេរុ ៕</p>
<p><a class="thickbox" title="" href="/FileManager/Commons/2013/2/1/nak-005-01-02-2013--20-00-51.jpg"><img src="/FileManager/Articles/mce/2013/2/1/nak-005-01-02-2013--20-00-51.jpg" alt="" /></a></p>
<p style="text-align: right;">ផ្តល់សិទ្ធិដោយ៖ ដើមអំពិល</p>