កសាងៈ ចុងសតវត្សរ៍ទី១២
សាសនាៈ ព្រះពុទ្ធ
ព្រះមហាក្សត្រៈ ជ័យវរ្ម័នទី៧
រចនាប័ទ្មៈ បាយ័ន
ប្រាសាទបាយ័នសម្បូរទៅដោយការតុបតែងបែបខ្មែរ ដែលបានកសាងឡើងចុងសតវត្សរ៍ទី១២ ឬនៅដើមសតវត្សរ៍ទី១៣។ ប្រាសាទនេះបានកសាងនៅចំកណ្ដាលនៃរាជធានីរបស់ព្រះបាទជ័យវរ្ម័ន ហើយអង្គរធំជាប្រាសាទចុងក្រោយដែលបានកសាងនៅសម័យអង្គរ និងជាប្រាសាទសម័យអង្គរតែមួយគត់ដែលបានសាងសង់ឡើងដំបូងជាទី សក្ការៈបូជាពុទ្ធសាសនាមហាយានដែលឧទ្ទិសដល់ព្រះពុទ្ធ។ បន្ទាប់ពីការសោយទិវង្គតរបស់ព្រះបានជ័យវរ្ម័នប្រាសាទនេះត្រូវ បានបញ្ជាក់ និងបន្ថែមនៅពេលក្រោយដោយព្រះមហាក្សត្រកាន់សាសនាហិណ្ឌូ និងពុទ្ធសាសនាហិនយានដោយផ្អែកលើជំនឿសាសនារបស់ព្រះអង្គ។
លក្ខណៈពិសេសរបស់ប្រាសាទបាយ័នគឺជាពហុភាពនៃមុខថ្មដ៏ស្ងប់ស្ងាត់ និងធំៗនៅលើប៉មជាច្រើនដែលលេចចេញពីដំបូលខ្ពស់ និងក្នុងចំណោមជុំវិញកំពូលកណ្ដាល។ ភាពស្រដៀងគ្នានៃមុខដ៏ធំចំនួន២១៦ទៅនឹងរូបចម្លាក់នៃព្រះបាទ ជ័យវរ្ម័នទី៧បានធ្វើអោយអ្នកប្រាជ្ញមួយចំនួនធ្វើសម្មតិកម្មថា មុខទាំងអស់នោះជាការតំណាងអោយព្រះមហាក្សត្រនោះតែម្ដង។ អ្នកផ្សេងទៀតជឿជាក់ថាមុខទាំងអស់នោះជារបស់ អវលោកិតិស្វារៈ ជាការប្រៀបធៀបនឹងព្រះពោធិសត្វ។
ប្រាសាទនេះក៏ជាការពេញនិយម ដោយសារមានចម្លាក់គួរអោយចាប់អារម្មណ៍មួយចំនួន ដែលជាតំណាងអោយការលាយបញ្ចូលគ្នាមិនធម្មតាមួយនៃទស្សនីយភាពទេវកថា ប្រវត្តិសាស្ត្រ និងលោកីយ៍។ នេះជាប្រសាទមួយក្នុងចំណោមប្រាសាទជាច្រើនទៀតដែល "ត្រូវតែទស្សនា" ៕
សូមទស្សនា រូបភាព ខាងក្រោម
ដោយ៖ វណ្ណៈ
ប្រភព៖ tourismcambodia